Geluksmomentjes

19 januari 2020

---

Iedereen heeft zijn eigen definitie van geluk. En dat is maar goed ook, want anders zou de wereld er wel heel saai uit zien. Stel je eens voor dat iedereen op dezelfde manier gelukkig zou worden? Dan ben je in zekere zin niet meer uniek. En het uniek zijn is wat ons allemaal als mens zo mooi maakt. Verwacht niet dat je nu het definitieve antwoord op de vraag: “Wat is geluk” of “Wanneer ben je gelukkig” krijgt. Maar wel krijg je, een poging tot in ieder geval, mijn definitie van ‘geluk’ en ‘gelukkig’.

Vandaag besloot ik om naar Scheveningen strand te lopen. Dit is een goede wandeling van drie kwartier. Maar hé, het was droog, de zon scheen en er wordt altijd gezegd dat bewegen goed voor je is. Ik pakte mijn wandelschoenen uit de kast, liep naar de Franse bakker voor mijn ontbijt en haalde een versgeperste jus d’orange (als je dan toch Frans bezig bent…) bij de Albert Heijn. Gewapend met mijn oordopjes en mijn iPhone, liep ik rustig richting het strand. Als er iets is wat ik lekker vind, is het lekker naar muziek luisteren tijdens het wandelen. En het varieert per dag, soms zelfs per uur naar wat ik luister. Vandaag begon ik met de muziek van Avengers: Endgame, om vervolgens naar de muziek van The Hobbit: The Battle of the Five Armies te luisteren. Waarom? Geen idee, maar daar had ik op dat moment even behoefte aan.

Na een stevige wandeling en heerlijke, heroïsche muziek, kwam ik aan op het strand van Scheveningen. In de verte zag ik de pier, de vuurtoren, het Kürhaus. Alle bekende aanzichten van Scheveningen. Net toen ik over het strand wilde lopen, belde mijn moeder. Ze belde ‘zomaar’, want ze zat toch in de auto richting huis. Hoewel ik eerst baalde dat ik gestoord werd in het luisteren naar mijn muziek, was ik stiekem ook wel blij dat ze belde. Ik ben nooit een beller geweest, of een familieman, maar zo af en toe is het wel fijn om te bellen met je moeder. Een goed half uur hebben we gesproken over van alles: werk, familie, leven, geluk, plannen voor volgende week, vakantie. Het was een fijn gesprek en dat mag ook wel eens gezegd worden. Na een half uur hingen we op en begon ik te wandelen richting de pier. Ik liep naar de waterkant en genoot weer van de muziek. Geluksmomentjes.

Daar zag ik het, recht voor mijn ogen: keihard en ongegeneerd geluk. Niet alleen bij mensen, maar vooral bij de honden. De honden genieten zo van het strand, het zand, het gezelschap van andere honden, wroeten in het zand en het achterna zitten van tennisballen of vlokken schuim. Kijk naar die honden en je ziet geluk. Maar ook kinderen zijn gelukkig op het strand. De door de wind gecreëerde muur was ideaal voor een glijbaan, het water is schitterend om doorheen te rennen, of op de schouders van papa zitten, terwijl de gure wind op je gezicht waait. Dat is geluk.

Soms zou ik willen dat ik weer de onbezorgdheid van een hond of kind had. Geen stress, geen lessen voorbereiden, niet nadenken over boodschappen of de was moeten doen. Onbezorgdheid. Genieten van het moment, carpe diem. Helaas is het een bekend fenomeen dat je niet meer onbezorgd kunt leven als je ouder wordt. Mijn leerlingen verwachten een goede, leerzame en leuke les. Mijn baas verwacht dat ik goed presteer. Ik moet voor mezelf zorgen en die boodschappen komen niet vanzelf binnen (tenzij je de bezorgservice van AH gebruikt natuurlijk, maar dat doe ik niet) en mijn kleren moeten toch echt gewassen worden. Deze dingen en meer komen om de hoek kijken als je volwassen bent en op jezelf woont.

Ik kwam aan bij de pier en zag allemaal strandtentjes. Het was best druk (Hollanders en zon zijn een goede combinatie), maar gelukkig zag ik nog een tafeltje ergens binnen, bij een gezellig vuurtje. Ik bestelde een warme chocomel met slagroom en genoot intens. Geluksmomentjes zijn dat. Terwijl ik daar aan dat tafeltje zat, genoot ik van de warmte om me heen, van de moeder en dochter rechts van me die een spelletje Uno speelden. De serveerster die vroeg of ze aan het winnen was. Een verjaardag tafel links van me, stelletjes die gezellig samen lunchen. Allemaal geluksmomentjes. Deze momenten moet je nooit voor lief nemen, maar koesteren.

En koesteren doe ik. Al mijn momenten koester ik. Dit gevoel voelde ik het sterkst toen ik in Australië was. Mijn hele reis was een geluksmoment. Een reis die al jaren op mijn lijst stond, maar ik nog nooit had gemaakt vanwege financiën en angst. Angst? Ik was wel degelijk bang om deze reis te maken. Je gaat toch in je eentje naar de andere kant van de wereld, voor vijf weken. Dat was een hele stap. Een hele stap voor mezelf. Weg uit de ‘veilige’ omgeving, op weg naar het onbekende (of zoals Elsa zo mooi zingt in Frozen II “Into the Unknown”). Maar ondanks de angst, heb ik van elke seconde genoten. Vanaf het moment dat ik in de trein naar Schiphol zat tot het moment dat ik weer thuiskwam. Vijf weken puur geluk.

Dit gevoel van geluk kwam vooral naar boven toen ik op Magnetic Island zat. Ik weet nog goed hoe dat moment was. Ik had een heerlijke dag gehad op het eiland. Had koala’s gezien, salamanders, wallaby’s, de zonsondergang. Nadat ik mijn spullen had gedumpt in mijn hotelkamer, liep ik naar de grote ruimte waar allemaal eettentjes waren. Ik haalde een biertje, bestelde wat te eten en ging zitten aan een tafel. Daar kwam het gevoel, een warm gevoel vanbinnen. Een glimlach op mijn mond en duizeligheid van geluk. Het was zo’n besef momentje van hoe gelukkig ik ben. En geloof me, deze momenten en dit gevoel is heerlijk. Ik kon wel schreeuwen van de daken hoe gelukkig is was.

Geluk. Het is voor iedereen anders. En dat is maar goed ook, want we zijn allemaal uniek. En wat je met dit verhaal doet, mag je helemaal zelf weten. Het enige wat ik duidelijk wil maken is dat geluk iets kostbaars is. Geluk kan in de kleine dingen zitten (kijken naar de honden die plezier hebben, warme chocomel drinken, lopen naar het strand) of in de grote dingen (reis naar Australië). Hoe dan ook, geluk is iets moois. Pak die momenten, sta er even bij stil, sla ze op en deel dit op welke manier dan ook. Het is niet verboden om je geluk te delen met anderen. Doe dingen waar je gelukkig van wordt en probeer de dingen waar je niet gelukkig van wordt zoveel mogelijk te vermijden. Het leven is te kort om dingen te doen waar je niet gelukkig van wordt.

Dat wilde ik met jullie delen. Waarom? Geen idee… Maar het voelde goed om te schrijven over vandaag.

---