26 november 2020
Over Thanksgiving gesproken: ik kreeg vandaag van drie leerlingen uit Year 5 deze mooie, zelfgemaakte ‘Thank you’ kaarten (zie hierboven).
Geheel onverwachts kwamen ze naar me toe en gaven ze deze aan mij. Je kunt je voorstellen dat ik me hier erg geliefd door voelde (mede door de berichten: “You are the best music teacher I know (so far)”
Vooral de ‘so far’ tussen haakjes doet het hem. Heb ze maar even gezegd dat ik natuurlijk hoop dat ik altijd de beste muziekleraar zal blijven voor ze, maar dat er een heleboel goede muziekleraren rondlopen.
Na afloop vertelde mijn collega (hun juf) dat ze de opdracht kregen om heel goed na te denken over welke leraren ze hebben (gehad) die heel erg hun best doen voor ze. Deze drie jongens hadden dus bedacht dat ik enorm mijn best doe voor ze om ze muziek te leren, maar ook om ze plezier te laten hebben en ze sociaal-emotioneel te steunen en ze te leren wat er van ze verwacht wordt.
Dat is iets wat je niet wordt geleerd op het conservatorium. Je bent zoveel meer dan ‘alleen maar MuziekMeester’. Voor de kinderen ben je een volwaardige meester en een vertrouwenspersoon. Jij bent er om de kinderen te leiden in hun basisschool tijd.
Elke dag weer besef ik me hoeveel geluk ik heb met mijn leerlingen en mijn werk. Hoe dankbaar ik ben dat ik meester mag zijn en hoe fijn het is om zo’n fantastische baan te hebben.
En gelukkig zijn mijn leerlingen (in ieder geval de meesten) daar ook dankbaar voor.
MuziekMeester Gido 