12 januari 2021
Deze blog is op 2 december geschreven, na aanleiding van de lessen met de bovenbouw groepen (groep 7/8 en year 6).
Wat was vandaag een bijzondere dag zeg! Met mijn year 6, groep 7 en groep 8 hebben we het lied Imagine van John Lennon gezongen. Wat is daar nou zo bijzonder aan hoor ik je “niet” vragen? Opzich is daar helemaal niets bijzonders aan. Het is gewoon een liedje (wel een schitterend liedje overigens).
Nee, wat het zo bijzonder maakte was het gebruik van ‘American Sign Language’. Mijn collega is vaardig is deze sign language en nadat ik vroeg of ze het zag zitten om dit aan deze groep aan te leren, vertelde ze me dat het haar erg leuk leek om dit te doen!
Vandaag hielp ze heel de dag bij de verschillende groepen om ervoor te zorgen dat ze de juiste gebaren deden. Geduldig liet ze de bewegingen zien en nam ze heel het liedje door. Daarna een korte herhaling door het hele couplet of refrein te gebaren. Daarna kwam het moment om het zingend te doen, dus werd ik ingeschakeld. Gewapend met mijn ukelele zongen de kinderen, ietwat onwennig, Imagine.

Al gauw hadden ze door dat het niet zo makkelijk is als dat ze wellicht van tevoren dachten: ze moeten de gebaren kennen, de tekst uit hun hoofd weten, het liedje voluit zingen, de gebaren duidelijk laten zien, de juiste melodie zingen en ook nog eens de gebaren mooi in de muziek laten vloeien.
Het was een flinke uitdaging, maar na elke les verbeterden de leerlingen zichtbaar. Ze begonnen er ook meer plezier in te krijgen en bij sommige kwam er ook een mooi besef momentje. Het moment dat ze inzagen hoe bijzonder het is wat ze nu doen.
Ik ben enorm trots op al mijn leerlingen dat ze deze uitdaging aangaan en ze er zo serieus mee aan de slag gaan. Ik weet zeker dat de ouders dit schitterend gaan vinden als ze het zien op de kerstconcert-video!
Hoe mooi is het dat de leerlingen leren om handgebaren te gebruiken. Om ze te laten beseffen dat helaas niet iedereen het geluk heeft om al het moois te kunnen horen met hun oren, maar dat ze toch kunnen ‘horen’ met hun ogen. Niemand mag worden buitengesloten van muziek, want muziek is van ons allemaal. En ik ben ervan overtuigd dat mijn bovenbouw leerlingen deze boodschap heel mooi over weten te brengen in het concert!
MuziekMeester Gido
Natuurlijk had ik nu heel graag het stukje van mijn leerlingen laten zien, maar vanwege privacy redenen kan dat helaas niet. Wel heb ik hieronder de scène uit de serie ‘Glee’ die ervoor zorgde dat ik op het idee kwam.