Igor Stravinsky

Naam: Igor Fjodorovitsj Stravinsky

Geboren: 17 juni 1882, Oranienbaum (tegenwoordig Lomonosov), Rusland

Gestorven: 6 april 1971, New York, Verenigde Staten

Beroep: componist, dirigent

Muziekstijl: 20^e eeuw

Bekende werken:

Korte biografie

De moeder van Stravinsky was een amateur pianist en zijn vader was als bas-bariton verbonden aan de Kiev en Mariinsky Opera. Toen Stravinsky het stuk ‘symfonie nr. 6 ‘Pathétique‘ van Tsjaikovski hoorde, had hij het idee om ook kunstenaar en musicus te worden. Dit wilde zijn vader echter niet, waardoor Stravinksy strafrecht en rechtsfilosofie ging studeren. Hij was goed bevriend met de twee zonen van componist Rimsky-Korsakov, waar hij (na de dood van zijn vader) lessen heeft gevolgd in orkestratie. Stravinsky heeft nooit gestudeerd aan een conservatorium.

Stravinsky maakte kennis met Sergej Djagilev, de artistieke leider van Les Ballets Russes. Hij gaf Stravinsky de opdracht om een ballet te schrijven. Dit werd ‘de Vuurvogel’ in 1910 en ging in première in de Parijse Opéra. Hierdoor werd Stravinsky in één klap beroemd. Een jaar later volgde de ballet ‘Petrushka’, welke opwindende ritmes, nieuwe instrumentaties en gedurfde polytonaliteit bevatte. Zijn derde meesterwerk was ‘Le Sacre du Printemps’ (‘het Lenteoffer’), welke in Parijs in première ging op 29 mei 1913. Dit leidde tot een van de grootste schandalen in de muziekgeschiedenis.

Het was niet de muziek van Stravinsky die het meeste oproer veroorzaakte, maar het was Vaslav Nijinsky’s vernieuwende choreografie. Deze was namelijk woester en wilder dan wat men ooit had meegemaakt en had nauwelijks nog iets te maken met traditioneel ballet. Al direct in de eerste minuut kwamen delen van het publiek in opstand. Voor- en tegenstanders van de muziek gingen zelfs met elkaar op de vuist! De voorstelling bleef hoe dan ook doorgaan, al kostte het de dirigent (Monteux) erg veel moeite om onverstoorbaar door te dirigeren. Het verhaal gaat dat na afloop, Monteux het gebouw via een wc-raampje moest verlaten, omdat hij dacht dat hij het er anders niet levend vanaf zou brengen.

Een dag na de opvoering stond er in de kranten:

"Het is niet het lenteoffer, 
maar de slachting van het trommelvlies"

_{(“Ce n’est pas le sacre du printemps, mais le massacre du tympan”)}

Vanwege de Russische Revolutie in 1917 vertrok Stravinsky naar Parijs, waar hij in 1934 de Franse nationaliteit aannam. Het laatste decennium van Stravinsky’s leven kenmerkte zich door een slechte gezondheid. Toch heeft hij tot het eind van zijn leven concerten gedirigeerd.

In 1966 verhuisde hij naar New York, waar hij op 6 juni 1971 kwam te overlijden.

De eerste helft van de twintigste eeuw heeft geen enkele andere componist zoveel invloed uitgeoefend op zijn eigen generatie als Stravinsky. Hij was een van de belangrijkste figuren binnen de modernistische beweging.