5 februari 2021
Vanaf morgen (8 februari 2021) gaan de scholen weer open. Natuurlijk kijk ik er weer erg naar uit om al mijn leerlingen te zien, om weer lekker muziekles te geven en langzaamaan weer een normaal ritme te krijgen. Dus dit zal ongetwijfeld raar gaan klinken, maar stiekem heb ik ook best genoten van de noodopvang deze periode. Door deze noodopvang heb ik meer ‘quality time’ met een aantal van mijn leerlingen gehad. Ik ben meer over ze te weten gekomen, stille leerlingen praten ineens de oren van je kop, ik heb lekker met ze kunnen voetballen, ik heb grappen gemaakt met ze, maar bovenal heb ik erg met en van ze genoten.
Vandaag (vrijdag 5 februari) was zo’n extreem fijne dag. Een dag waarop je ineens weer realiseert waarom je leraar bent geworden. Het was vrijdag en het was de laatste dag voordat de scholen weer open zouden gaan. Dat hield natuurlijk in dat we het vooral erg rustig aan gingen doen.

Toen (bijna) iedereen hun werk af had, zette ik de film ‘Brave’ op in de middag. Terwijl de meeste kinderen lekker naar de film keken, kwam er 1 meisje naar me toe met de vraag of zij, samen met haar vriendin, mochten rondrennen in mijn lokaal.
Agh, het is vrijdag, waarom ook niet. De twee dames gingen vol enthousiasme naar het muzieklokaal en de rest bleef lekker naar de film kijken. Niet veel later kreeg ik de vraag of ze de bezem mochten lenen, want “ze wilden het lokaal vegen”. Dikke prima, neem maar mee!
Het vegen veranderde langzaamaan in een grondige schoonmaak. Niets werd overgeslagen. Ze hadden lekker een muziekje opstaan en stoorde zich aan niets. Ik mocht m’n lokaal niet in, totdat de klaar waren. Ondertussen was ik met de andere kinderen al even buiten geweest, maar de dames bleven schoonmaken.

Bij binnenkomst moesten alle andere leerlingen ook opruimen en werd ik opgehaald door 1 van de dames. Ze waren klaar en wilde het mij graag laten zien. Begeleid onder het liedje ‘Be Happy’ van Dixie d’Amelio liep ik naar binnen en kon ik de schone lucht ruiken en geen plukje stof meer vinden. Vol trots stonden de dames daar.
Op het bureau vond ik nog een briefje met de liefste dankwoorden die je je maar kunt bedenken:
Lieve meester, al de lessen zijn super en daarom willen ik en <naam> wat trug doen voor de meester die ❤ voor iedereen ik en <naam> genieten van je elke dag okal ben je er soms niet Liefs <naam> en <naam>
Dit zijn momenten waarop ik me weer herinner waarom ik zo graag voor de klas wilde staan. Dit zijn momenten die je nooit meer vergeet.

Wat een superleuke reactie van de kinderen. Fijn dat je hebt kunnen genieten in de afgelopen periode!
LikeLike